Niet-directieve psychotherapie, ook wel cliëntgerichte of persoonsgerichte psychotherapie genoemd, een benadering van de behandeling van psychische stoornissen die voornamelijk gericht is op het bevorderen van persoonlijkheidsgroei door individuen te helpen inzicht te krijgen in en acceptatie van hun gevoelens te krijgen, waarden en gedrag.
Wat betekent niet-directieve therapie?
Het heet niet-directieve of cliëntgerichte psychotherapie. Deze therapie probeert niet de problemen van de patiënt voor hem op te lossen, maar stelt eerder de voorwaarden vast waaronder een patiënt aan zijn eigen redding kan werken.
Wat is een voorbeeld van niet-directieve therapie?
In die zin is de therapeut niet-directief omdat ze de cliënt volgen en volgen. Metaforisch gezien loopt de therapeut naast de cliënt-soms een paar passen achter, soms een paar passen vooruit, soms stoppend om te bespreken wat de volgende stap is, maar altijd gaan waar de cliënt ook heen gaat.
Welke therapie v alt onder niet-directieve counseling?
Client-centered therapie, ook bekend als persoonsgerichte therapie of Rogeriaanse therapie, is een niet-directieve vorm van gesprekstherapie, ontwikkeld door de humanistische psycholoog Carl Rogers in de jaren veertig en jaren 1950.
Wat is de niet-directieve benadering van counseling en leg de kenmerken ervan uit?
Niet-directieve counseling is luisteren, ondersteunen en adviseren, zonder leiding te gevenhandelwijze van de klant. Het is beïnvloed door humanistische theorieën in de traditie van Carl Rogers, maar technieken die worden gebruikt in niet-directieve counseling zijn tegenwoordig gebruikelijk in vele vormen van psychologische counseling en behandeling.
