Lijfeigenschap ontwikkelde zich in Oost-Europa na de Zwarte Dood-epidemieën van het midden van de 14e eeuw, die de migratie naar het oosten stopten. De resulterende hoge land-tot-arbeidsverhouding - in combinatie met de uitgestrekte, dunbevolkte gebieden van Oost-Europa - gaf de heren een stimulans om de overgebleven boeren aan hun land te binden.
Waarom nam de lijfeigenschap toe in Rusland?
De Russische staat bleef ook lijfeigenschap steunen vanwege militaire dienstplicht. De dienstplichtige slaven hebben de omvang van het Russische leger drastisch vergroot tijdens de oorlog met Napoleon. … In 1820 werd 20% van alle lijfeigenen door hun eigenaars verhypothekeerd aan staatskredietinstellingen.
Wat was het doel van de Russische lijfeigenschap?
Lijfeigenschap, zoals elke vorm van feodalisme, was gebaseerd op een agrarische economie. Dag na dag werkten lijfeigenen op het land van hun heren en lieten amper tijd over om het land te bewerken dat hun was toegewezen om voor hun gezin te zorgen.
Wanneer begon de Russische lijfeigenschap?
In zijn volheid heeft de instelling meer dan twee eeuwen standgehouden. Russische lijfeigenschap ontstond tijdens de zestiende eeuw, net toen soortgelijke vormen van slavernij in veel delen van West-Europa begonnen af te nemen. In vroegere eeuwen hadden Russische boeren op het land gewoond in nederzettingen die communes werden genoemd.
Hoe heeft lijfeigenschap Rusland beïnvloed?
De afschaffing van de lijfeigenschap had ook een zeer groot positief effect op de levensstandaardvan boeren, gemeten naar de lengte van dienstplichtigen in het Russische leger. We zien dat boeren 1,6 centimeter langer werden als gevolg van emancipatie in provincies met de meest ernstige vorm van lijfeigenschap (corvee, barshchina).
