De regels van basenparing (of nucleotidenparing) zijn: A met T: de purine-adenine (A) paren altijd met de pyrimidine thymine (T) C met G: het pyrimidine-cytosine (C) gaat altijd samen met het purine-guanine (G)
Kunnen twee purinebasen samengaan?
Twee purines en twee pyrimidines samen zouden simpelweg te veel ruimte in beslag nemen om in de ruimte tussen de twee strengen te passen. … De enige paren die waterstofbruggen in die ruimte kunnen creëren, zijn adenine met thymine en cytosine met guanine. A en T vormen twee waterstofbruggen, terwijl C en G er drie vormen.
Wat gebeurt er als een purine wordt gecombineerd met een andere purine?
Dus tijdens het paren in DNA kunnen twee purines niet samen paren omdat er niet veel ruimte genoeg is tussen de twee DNA-helische strengen om twee purinegroepen te huisvesten, en daardoor VIER RINGEN. Vandaar dat tijdens het koppelen van DNA een purine altijd gepaard gaat met een pyrimidine.
Waarom gaan purines niet samen met purines?
Chargaff-regels stellen dat de basenparing alleen mogelijk is tussen purine en pyrimidine in een dubbele DNA-helix. Er is geen purine-purine of pyrimidine-pyrimidine base-paring mogelijk in DNA. Purines zijn grote stikstofbasen vanwege twee stikstofringen in hun structuur.
Koppelen purines altijd met andere purines?
Omdat purines altijd binden met pyrimidines – bekend alscomplementaire paring - de verhouding van de twee zal altijd constant zijn binnen een DNA-molecuul. Met andere woorden, de ene DNA-streng zal altijd een exacte aanvulling zijn op de andere voor zover het purines en pyrimidines betreft.