Stikstofbasen die aanwezig zijn in het DNA kunnen worden onderverdeeld in twee categorieën: purines (Adenine (A) en Guanine (G)), en pyrimidine (Cytosine (C) en Thymine (T)). Deze stikstofbasen zijn via een glycosidische binding aan C1' van deoxyribose gehecht.
Welke basenparen zijn purines?
De purines in DNA zijn adenine en guanine, hetzelfde als in RNA. De pyrimidinen in DNA zijn cytosine en thymine; in RNA zijn ze cytosine en uracil. Purines zijn groter dan pyrimidines omdat ze een structuur met twee ringen hebben, terwijl pyrimidines slechts een enkele ring hebben.
Wat zijn de 4 purines?
Voorbeelden van structuren van purines: (1) adenine; (2) hypoxanthine; (3) guanine (G). Pyrimidinen: (4) uracil; (5) cytosine (C); (6) thymine (T). Nucleosiden: (7) adenosine (A); (8) uridine (U). Nucleotiden: (9) 3', 5'-cAMP; (10) adenosine 5′-trifosfaat.
Hoeveel basen zitten er in purines?
De twee-koolstof-stikstofringbasen (adenine en guanine) zijn purines, terwijl de één-koolstof stikstofringbasen (thymine en cytosine) pyrimidinen zijn.
Wat zijn de pyrimidinebasen?
De pyrimidines in DNA zijn C & T. In RNA vervangt U T; thymine is 5-methyluracil. Het nummeringssysteem is anders in de purine- en pyrimidineringen, volgens regels uit de organische chemie.