In de traditionele Japanse esthetiek is wabi-sabi een wereldbeeld waarin de acceptatie van vergankelijkheid en imperfectie centraal staat. De esthetiek wordt soms beschreven als een waardering van schoonheid die "imperfect, vergankelijk en onvolledig" van aard is.
Wat betekent wabi-sabi?
Wabi sabi is een oude esthetische filosofie geworteld in het zenboeddhisme, met name de theeceremonie, een ritueel van zuiverheid en eenvoud waarin meesters schalen waardeerden die handgemaakt en onregelmatig gevormd waren, met ongelijke glazuur, scheuren en een perverse schoonheid in hun opzettelijke imperfectie.
Wat zijn voorbeelden van wabi-sabi?
Wabi verwijst naar het soort schoonheid dat wordt gevonden in asymmetrische, ongelijke of onevenwichtige dingen. De asymmetrie van een keramische kom is een voorbeeld van wabi. Sabi is de schoonheid van oude dingen en spreekt over de vergankelijkheid van het leven door het verstrijken van de tijd. Een voorbeeld van sabi is de mooie patina op een verroeste oude metalen muur.
Wie heeft wabi-sabi gemaakt?
Wabi-sabi werd in de 16e eeuw tot zijn hoogtepunt gebracht door Sen no Rikyu. De zoon van een koopman en een leerling van Murata Juko, Rikyu begon zijn dienst als theemeester bij Oda Nobunaga. Na de dood van Nobunaga trad Rikyu in dienst van zijn opvolger, Toyotomi Hideyoshi.
Is wabi-sabi van toepassing op mensen?
Zoals Beth Kempton schreef in haar boek, Wabi Sabi, a Japanese Wisdom for a Perfect Imperfect Life: “Simpel gezegd, wabi sabi geeftje toestemming om jezelf te zijn. Het moedigt je aan om je best te doen, maar jezelf niet ziek te maken bij het nastreven van een onbereikbaar doel van perfectie.