Een niet-aangenomen straat kan een snelweg zijn waarover alle mensen het recht hebben om te passeren en opnieuw te passeren (een openbare weg die particulier wordt onderhouden), of een privéstraat waarover sommigen mensen hebben een privaat recht van toegang, hetzij door eigendomsrecht, overeenkomst, toekenning of langdurig gebruik.
Waarom bestaan er niet-goedgekeurde wegen?
Niet-goedgekeurde wegen verwijzen naar wegen die volgens de Highways Act 1980 niet adequaat hoeven te worden onderhouden door de wegbeheerder. Er bestaat nog steeds een wettelijke plicht om deze wegen te onderhouden, maar deze rust op de eigenaren van de weg, die meestal bestaan uit de eigenaren van eigendommen aan die snelweg.
Wat zijn de problemen met ongebruikte wegen?
Niet-goedgekeurde wegen variëren van snelweg tot snelweg, afhankelijk van hoe goed ze zijn onderhouden. De slechtste snelwegen hebben misschien een slechte afwatering, talloze kuilen en geen straatverlichting. Dit kan ertoe leiden dat de eigenaren grote bedragen moeten uitgeven om gezamenlijk de oplossing van dergelijke problemen te financieren.
Wie is verantwoordelijk voor een niet goedgekeurde weg?
Het belangrijkste dat alle niet-goedgekeurde wegen gemeen hebben, is het feit dat ze niet uit de staatskas worden onderhouden. In plaats daarvan ligt de verantwoordelijkheid voor hun onderhoud volledig bij de bewoners en/of eigenaren van onroerend goed.
Kun je een niet goedgekeurde weg privé maken?
Er is geen automatisch recht van overpad om te passeren en opnieuw te passeren over een niet-goedgekeurd of privéweg, hoewel dit kan worden verleend binnen de wettelijke titel of door middel van een extra overeenkomst tussen de eigenaar van het onroerend goed en de eigenaar van de weg. Evenzo is er geen algemeen recht om te parkeren op een particuliere of niet-goedgekeurde weg.
