Het algemene gebruik van de term ontwikkelde zich rond 1980; historisch gezien was een klezmer (meervoud: klezmorim of klezmers) een mannelijke professionele instrumentale muzikant, meestal joods, die speelde in een band die was ingehuurd voor speciale gelegenheden in Oost-Europese gemeenschappen.
Waar is klezmermuziek ontstaan?
Klezmer-muziek vindt zijn oorsprong in Europa onder de Asjkenazische joden. Het woord is een Jiddische samentrekking van de Hebreeuwse woorden voor instrument (kley) en lied (zemer). Deze traditionele volksmuziek is geïnspireerd op muziek van de synagoge, Roma-volkeren, Europese volksmuziek en zelfs klassieke muziek.
Waar wordt klezmermuziek voor gebruikt?
Klezmer is een instrumentale muziek voor vieringen die ooit werd uitgevoerd in de Joodse gemeenschappen van Oost-Europa op bruiloften of vreugdevolle religieuze vieringen, zoals Purim, Simhat Torah, of voor de inhuldiging van een nieuwe synagoge. Zoals de meeste muzikale joodse tradities, is klezmer een muziek van ballingschap.
In welke modus staat klezmermuziek?
Klezmer-muziek heeft de neiging om gebruik te maken van de verhoogde 4e graad in zowel stijgende als dalende vormen, hoewel in stukken waar de nominale modus Mi Shebarach is, de natuurlijke en verhoogde 4e kunnen vaak door elkaar worden gebruikt, of in afwisselende secties.
Wat definieert klezmer?
Klezmer is een Hebreeuws woord, een combinatie van de woorden "kley" (vat) en "zemer" (melodie)dat verwees naar muziekinstrumenten in de oudheid. Het werd ergens in de Middeleeuwen in de volksmond gehecht aan Joodse volksmuzikanten. … Op dit moment verwijst klezmermuziek naar een grote verscheidenheid aan opwekkingen.
