Bifurcatie is de handeling van het splitsen van iets in twee takken, of een voorbeeld van een situatie waarin iets splitst of er een splitsing is. Bifurcatie is gebaseerd op het werkwoord bifurcate, wat in twee takken verdelen of vertakken betekent.
Wat betekent bifurcatie?
1a: het punt of gebied waarop iets zich splitst in twee takken of delen: het punt waarop vertakking optreedt. Ontsteking kan de vertakking van de luchtpijp afsluiten. b: tak. 2: de staat van verdeeldheid in twee takken of delen: de handeling van het opsplitsen.
Hoe gebruik je bifurcatie in een zin?
Bifurcatie zin voorbeeld
Net onder Mussaib is er voor alle leeftijden een grote splitsing van de rivier geweest. Dit wordt weergegeven door de vouwvertakking in het tweede-ordemodel.
Hoe heet het als een pad in tweeën splitst?
bifurcate Toevoegen aan lijst Delen. Als je door het bos loopt, zie je het pad soms splitsen, of in twee richtingen splitsen, en moet je kiezen welke weg je wilt vervolgen. Bifurcaat betekent "verdelen in twee takken."
Is bifurcatie een woord?
Het woord bifurcatie kan worden gebruikt als een bijvoeglijk naamwoord dat in twee takken is verdeeld, maar het adjectief bifurcated wordt vaker op deze manier gebruikt. Het woord bifurcatie verwijst naar de handeling van bifurcatie of iets dat gesplitst is.
