Denotatie is wanneer je meent wat je zegt, letterlijk. Connotatie ontstaat wanneer je iets anders bedoelt, iets dat in eerste instantie verborgen zou kunnen zijn. De connotatieve betekenis van een woord is gebaseerd op implicatie, of gedeelde emotionele associatie met een woord.
Wat zijn connotatieve en denotatieve voorbeelden?
Denotatie en connotatie
Terwijl denotatie de letterlijke betekenis van het woord is, is connotatie een gevoel of indirecte betekenis. Bijvoorbeeld: Denotatie: blauw (kleur blauw) Connotatie: blauw (verdrietig voelen)
Wat is een connotatievoorbeeld?
Connotatie is het gebruik van een woord om een andere associatie te suggereren dan de letterlijke betekenis ervan, wat bekend staat als denotatie. Blauw is bijvoorbeeld een kleur, maar het is ook een woord dat wordt gebruikt om een gevoel van verdriet te beschrijven, zoals in: "Ze voelt zich blauw." Connotaties kunnen positief, negatief of neutraal zijn.
Wat betekent een connotatief?
Definities van connotatief. adjectief. de kracht hebben om iets te suggereren of te suggereren naast het expliciete. Synoniemen: connotatief, connotatief van. van of gerelateerd aan een connotatie.
Wat is connotatieve zin?
Connotatie is een idee of gevoel dat een woord oproept. … Als iets een positieve connotatie heeft, roept het warme gevoelens op. Ondertussen zal iets met een negatieve connotatie ervoor zorgen dat iemand zich minder voelt danaangenaam.
