De zandloper verscheen voor het eerst in Europa in de achtste eeuw, en is mogelijk gemaakt door Luitprand, een monnik in de kathedraal van Chartres, Frankrijk. Aan het begin van de veertiende eeuw werd het zandglas veel gebruikt in Italië. Het schijnt van die tijd tot 1500 in heel West-Europa te zijn gebruikt.
Wanneer werd de zandloper voor het eerst gebruikt?
De eerste zandloper, of zandklok, zou zijn uitgevonden door een Franse monnik genaamd Liutprand in de 8e eeuw na Christus.
Waar werden zandlopers voor gebruikt?
Zandloper, een vroeg apparaat voor het meten van tijdsintervallen. Het is ook bekend als een zandloper of een logglas wanneer het wordt gebruikt in combinatie met het gemeenschappelijke log om de snelheid van een schip vast te stellen. Het bestaat uit twee peervormige glazen bollen, verenigd aan hun toppen en met een minuscule doorgang ertussen.
Wat gebruikten mensen vóór zandlopers?
De oorsprong van de zandloper is onduidelijk. Het is bekend dat zijn voorganger de clepsydra, of waterklok, al in de 16e eeuw vGT in Babylon en Egypte heeft bestaan.
Hoe oud is de zandloper?
De zandloper is pas ongeveer zevenhonderd jaar oud. Natuurlijk is de zandloper verwant aan de waterklok. Beide zijn afhankelijk van een medium dat door een gat naar buiten stroomt. Maar de zandloper heeft zijn eigen technologische persoonlijkheid.
