Een bijvoeglijk naamwoord is een zelfstandig naamwoord of voornaamwoord - vaak met modifiers - geplaatst naast een ander zelfstandig naamwoord of voornaamwoord om het uit te leggen of te identificeren. … Een bijvoeglijke zin volgt meestal het woord dat het verklaart of identificeert, maar het kan er ook aan voorafgaan. Wassily Kandinsky, een gedurfde vernieuwer, staat bekend om zijn kleurrijke abstracte schilderijen.
Wat is een voorbeeld van een bijvoeglijke zin?
Bijvoeglijke naamwoorden zijn zelfstandige naamwoorden of zelfstandige naamwoorden die volgen of voor een zelfstandig naamwoord komen, en die er meer informatie over geven. Bijvoorbeeld, … "een golden retriever" is een appositive voor "De puppy". Het woord appositive is afgeleid van de Latijnse uitdrukkingen ad en positio, wat 'nabij' en 'plaatsing' betekent.
Hoe herken je appositieve zinnen?
Hier zijn enkele dingen om te onthouden:
- Een bijvoeglijke zin staat altijd direct naast het zelfstandig naamwoord dat het beschrijft.
- Bijvoeglijke naamwoorden kunnen aan het begin, in het midden of aan het einde van een zin staan.
- Meestal komt een bijvoeglijke zin na het zelfstandig naamwoord, maar soms komt het ervoor.
Wat is de bijvoeglijke naamwoorden in een zin?
Een bijvoeglijk naamwoord of een zelfstandig naamwoord zin volgt een ander zelfstandig naamwoord of een zelfstandig naamwoord zin in appositie eraan; dat wil zeggen, het verschaft informatie die het verder identificeert of definieert. Dergelijke "bonusfeiten" worden omlijst door komma's, tenzij de appositive beperkend is (d.w.z. essentiële informatie geeft over het zelfstandig naamwoord).
Wat is een zin in appositie?
In grammatica, een appositie komt voor wanneertwee woorden of zinsdelen worden naast elkaar in een zin geplaatst, zodat de ene de andere beschrijft of definieert. Een voorbeeld is de uitdrukking "mijn hond Woofers", waarin "mijn hond" de naam "Woofers" vertegenwoordigt. Definities van apposition.
