De definitie van een bijvoeglijk naamwoord is een woord of woordgroep die het zelfstandig naamwoord of de zelfstandig naamwoord-zin die eraan voorafgaat definieert of verder identificeert. … Als het zelfstandig naamwoord dat voorafgaat aan de bijvoeglijke naamwoorden op zichzelf voldoende identificatie biedt, gebruik dan komma's rond de bijvoeglijke naamwoorden. Voorbeeld: Jorge Torres, onze senator, is geboren in Californië.
Wat is een voorbeeld van een appositief?
Een bijvoeglijk naamwoord is een zelfstandig naamwoord of een zelfstandig naamwoord-zin die het zelfstandig naamwoord ernaast hernoemt. … Denk bijvoorbeeld aan de zin "De jongen rende vooruit naar de finishlijn." Het toevoegen van een zelfstandig naamwoord-zin kan resulteren in: "De jongen, een enthousiaste sprinter, rende vooruit naar de finishlijn."
Wat is een voorbeeld van een appositief fragment?
Een bijvoeglijk naamwoord begint met een zelfstandig naamwoord en bevat meestal een of meer verduidelijkende zinnen of bijzinnen erna. Hier zijn enkele voorbeelden: De onvoorbereide student die altijd smeekte om een extra potlood en een paar vellen blanco papier. Een slappeling die zijn middag verspilt voor de televisie.
Heeft een appositief komma's nodig?
Interpunctie van voorvoegsels
Als de zin duidelijk en compleet zou zijn zonder de voorvoegsel, dan zijn komma's nodig; plaats een voor en een na de appositive. … Hier plaatsen we geen komma's rond de appositive omdat het essentiële informatie is.
Wat is een aanwijzende zin en voorbeelden?
Een bijvoeglijke zin is een zelfstandig naamwoord, een zelfstandig naamwoord, ofreeks zelfstandige naamwoorden die het zelfstandig naamwoord ernaast hernoemt. Voorbeelden van een appositieve zin. Enkele voorbeelden van appositieve uitdrukkingen zijn de volgende: Mijn puppy, een onstuimige Boston Terrier, houdt van apporteren. Jada, een recordzwemmer, woonde praktisch bij het zwembad.
