De Kjeldahl-methode voor stikstofanalyse is de wereldwijde standaard voor het berekenen van het eiwitgeh alte in een grote verscheidenheid aan materialen variërend van voedsel voor mensen en dieren, kunstmest, afvalwater en fossiele brandstoffen.
Wat is het nut van de Kjeldahl-methode?
De Kjeldahl-methode voor stikstofanalyse is de wereldwijde standaard voor het berekenen van het eiwitgeh alte in een grote verscheidenheid aan materialen variërend van voedsel voor mensen en dieren, kunstmest, afvalwater en fossiele brandstoffen.
Waarom heeft de Kjeldahl-methode de voorkeur?
Voordelen. De Kjeldahl-methode wordt internationaal veel gebruikt en is nog steeds de standaardmethode voor vergelijking met alle andere methoden. Zijn universaliteit, hoge precisie en goede reproduceerbaarheid hebben het tot de belangrijkste methode voor de schatting van eiwit in voedingsmiddelen gemaakt. Nadelen.
Wat is het doel van het doen van een Kjeldahl-experiment in de industrie?
Toepassingsoverzicht
De Kjeldahl-methode is een analytische methode voor de kwantitatieve bepaling van stikstof in chemische stoffen. Het werd oorspronkelijk ontwikkeld door Johan Kjeldahl in 1883 om de hoeveelheid eiwit in het graan te meten dat wordt gebruikt om bier te produceren.
Hoe bepa alt de Kjeldahl-methode stikstof?
Er wordt een zuurafzetting van ammoniumsulfaat gevormd, die vervolgens wordt opgelost in water. De oplossing wordt alkalisch gemaakt met NaOH en verwarmd om ammoniak af te destilleren tot een overmaat standaardzuur (zwavelzuur). Het overtollige zuur isteruggetitreerd met standaard NaOH om de hoeveelheid ammoniak en dus stikstof te bepalen.
