Diabetische gastroparese (DG), voor het eerst gemeld bij patiënten met type I diabetes in 1958, heeft een significant negatief effect op de kwaliteit van leven en is een chronische en vaak slopende aandoening. Omdat de symptomen van DG en maaglediging nog slecht gecorreleerd zijn, is de epidemiologie ervan moeilijk te beoordelen.
Hoe werd gastroparese ontdekt?
Gastroparese werd gedocumenteerd door een diagnose van een arts, door maaglediging te evalueren met scintigrafie, of door symptomen en vastgehouden voedsel bij endoscopie. Omdat gastroparese alleen werd vastgesteld bij mensen die voor zorg kwamen, zijn mensen bij wie GE niet werd geëvalueerd mogelijk niet geïdentificeerd.
Welk percentage van de bevolking heeft gastroparese?
Hoe vaak komt gastroparese voor? Gastroparese komt niet vaak voor. Van de 100.000 mensen hebben ongeveer 10 mannen en ongeveer 40 vrouwen gastroparese1. Symptomen die lijken op die van gastroparese komen echter voor bij ongeveer 1 op de 4 volwassenen in de Verenigde Staten2, 3.
Wordt gastroparese als een zeldzame ziekte beschouwd?
De werkelijke prevalentie van gastroparese is niet bekend, hoewel het naar schatting ongeveer 4% van de bevolking treft (3). Sommige groepen mensen lopen een hoger risico, waaronder: Mensen met diabetes, met name slecht gereguleerde diabetes, omdat een langdurige hoge bloedsuikerspiegel in de loop van de tijd schade aan de zenuwen kan veroorzaken.
Hoe vaak komt idiopathische gastroparese voor?
De etiologieën (oorzaken) voor gastroparese zijn uitgebreid en gevarieerd. Uit rapporten van een tertiair verwijzingscentrum bleek dat van hun 146 patiënten met gastroparese: 36% idiopathisch (onbekende oorzaken) was, 29% diabetisch was, 13% postoperatief was, 7,5% had de ziekte van Parkinson en 4,8% had collageenziekten.