Attribuut (A tri byoot), uitgesproken met het accent op de eerste lettergreep, is een zelfstandig naamwoord dat een eigenschap, een kwaliteit, iets dat eigenaardig of idiosyncratisch is voor iemand of iets, betekent. Het woord attribuut werd voor het eerst gebruikt in de jaren 1300 en is afgeleid van het Latijnse woord attribuere, wat toewijzen of toewijzen betekent.
Wat is een echt attribuut?
: een attribuut inherent aan de essentie van het ding in plaats van alleen betrokken bij de gedachte eraan.
Waar komt het woord attribuut vandaan?
Attribuut komt van het Latijnse werkwoord attribuere, dat bestaat uit het voorvoegsel ad, wat 'aan' betekent, en tribuere dat 'geven of schenken' betekent. Als werkwoord is toeschrijven gelijk aan krediet geven, alsof je de A op je toets toeschrijft aan al dat harde studeren.
Is attribuut een voorbeeld voor?
Een voorbeeld van een attribuut is om het constante hoesten van een persoon te verklaren als gevolg van het roken van een ketting. Attribuut wordt gedefinieerd als een kwaliteit of kenmerk van een persoon, plaats of ding. Intelligentie, charme en gevoel voor humor zijn elk een voorbeeld van een eigenschap.
Wat is attribuut in zin?
1: een kwaliteit, karakter of eigenschap die aan iemand of iets wordt toegeschreven, heeft leiderschapskenmerken. 2: een object dat nauw verbonden is met of toebehoort aan een specifiek persoon, ding of ambt een scepter is vooral het attribuut van macht: zo'nobject gebruikt voor identificatie in schilderkunst of beeldhouwkunst.
