In elk geval geeft het bijvoeglijk naamwoord een attribuut of kwaliteit van het zelfstandig naamwoord aan, zoals de herformuleringen laten zien. Bijvoeglijke naamwoorden van dit type staan bekend als INHERENTE bijvoeglijke naamwoorden. Het attribuut dat ze aanduiden is als het ware inherent aan het zelfstandig naamwoord dat ze wijzigen.
Is attribuut hetzelfde als bijvoeglijk naamwoord?
Als zelfstandige naamwoorden is het verschil tussen bijvoeglijk naamwoord en attribuut
is dat bijvoeglijk naamwoord (grammatica) een woord is dat een zelfstandig naamwoord wijzigt of de referent van een zelfstandig naamwoord beschrijft, terwijl attribuut een kenmerk of kwaliteit isvan een ding.
Wat is de adjectieve vorm van attribuut?
attributable. Kan worden toegeschreven. Toe te rekenen. Synoniemen: verantwoordelijk, toepasselijk, toewijsbaar, toewijsbaar, verklaarbaar, traceerbaar, verwijtbaar, toerekenbaar, plaatsbaar, doorverwijsbaar, belastbaar, accrediteerbaar, detecteerbaar, identificeerbaar, traceerbaar, verifieerbaar, afgeleid … meer.
Wat voor soort woord is attribuut?
attribuut gebruikt als een zelfstandig naamwoord :Een kenmerk of kwaliteit van een ding. … Een woord dat een zelfstandig naamwoord kwalificeert. "In de zin "Mijn jas is duurder dan die van jou", is "Mijn" het kenmerk van "jas"." De toepasselijke optieselectie; een variabele of een waarde.
Kan attribuut een werkwoord zijn?
werkwoord (gebruikt met object), at·trib·ut·ed, at·trib·ut·ing. te beschouwen als voortkomend uit een gespecificeerde oorzaak; beschouwen als veroorzaakt door iets aangegeven (meestal gevolgd door naar):Ze schreef zijn slechte humeur toe aan een slechte gezondheid.