Definities van vermoeibaarheid. gevoeligheid voor vermoeidheid; een neiging om moe te worden of kracht te verliezen. type: zwakte. de eigenschap van gebrek aan fysieke of mentale kracht; aansprakelijkheid voor falen onder druk of stress of spanning.
Is vermoeibaarheid een woord?
adj. Onder voorbehoud van vermoeidheid. [Frans, van Oudfrans, van Laat-Latijn fatīgābilis, van Latijn fatīgāre, tot vermoeidheid.] fat′i·ga·bil′i·ty n.
Wat is vermoeiend?
fatigable in Amerikaans Engels
(ˈfætɪgəbəl) adjective . die vermoeid of snel vermoeid kan zijn . Afgeleide vormen.
Kun je me de betekenis van vermoeidheid vertellen?
vermoeidheid door lichamelijke of mentale inspanning. een oorzaak van vermoeidheid; langzame beproeving; inspanning: de vermoeidheid van vele uren autorijden. Fysiologie. tijdelijke vermindering van de prikkelbaarheid of het functioneren van organen, weefsels of cellen na overmatige inspanning of stimulatie.
Wat betekent malaise?
Malaise wordt beschreven als een van de volgende: een gevoel van algehele zwakte . een gevoel van onbehagen . een gevoel alsof je een ziekte hebt. gewoon niet lekker voelen.
