werkwoord (gebruikt met object), re·pu·di·at·ed, re·pu·di·at·ing. afwijzen omdat het geen autoriteit of bindende kracht heeft: een claim afwijzen. verwerpen of verloochenen: een zoon verwerpen.
Wat betekent het om afgewezen te worden?
1a: in het bijzonder weigeren te accepteren: weigeren als ongeautoriseerd of zonder bindende kracht een contract afwijzen een testament afwijzen. b: een aanklacht als onwaar of onrechtvaardig afwijzen. 2: weigeren te erkennen of te betalen een schuld afwijzen. 3: weigeren iets met te maken te hebben: een zaak verwerpen …
Wat is het synoniem van verworpen?
Sommige veel voorkomende synoniemen van verwerpen zijn decline, weigeren, weigeren en afwijzen. Hoewel al deze woorden "zich afwenden door niet te accepteren, te ontvangen of in overweging te nemen", betekent verwerpen een afwijzing of verloochening als onwaar, ongeoorloofd of onwaardig om te worden geaccepteerd.
Wat is het verschil tussen verworpen en afgewezen?
Als werkwoorden is het verschil tussen verwerpen en verwerpen
is dat verwerpen is weigeren te accepteren terwijl verwerpen de waarheid of geldigheid van iets verwerpt; ontkennen.
Wat is de oorsprong van het woord verwerpen?
Repudiation komt van het werkwoord "repudiate", dat is geworteld in het Latijnse woord repudiare, dat scheiden of afwijzen betekent. Als je laat zien dat iets niet waar is, heb je dat ding verworpen.
