2. De dichter realiseerde zich met pijn dat haar moeder behoorlijk oud was geworden en er bijna uitzag als een lijk. … Het besef was pijnlijk omdat het een angst voor scheiding van haar moeder met zich meebracht en een gevoel van hulpeloosheid omdat ze niet in staat was iets voor haar moeder te doen.
Hoe verdrijft de dichter de pijnlijke gedachte?
(a) De dichter verdreef de pijnlijke gedachte aan de verontrustende realiteit dat haar moeder oud aan het worden was en dat ze elk moment zou kunnen sterven. (b) Toen ze uit de auto keek, zag ze jonge bomen langs de weg, die leken te bewegen. Ze zag ook een groep kinderen vrolijk hun huis uit rennen om te spelen.
Waarom is de dichter vervuld van pijn?
De dichteres is vervuld van angst wanneer ze zich realiseert dat haar moeder ouder wordt en de pijn van scheiding voelt bij het idee haar te verliezen. Ze wenst ook de jeugd en aantrekkelijkheid van haar moeder, die ze denkt verloren te hebben.
Wat zou de dichter voelen?
Antwoord: In plaats van de negatieve aspecten van de natuur te zien, zoals hemlockboom, kraai en sneeuw, werd de stemming van de dichter opgewekt en hielp dit hem om zijn verdriet te vergeten. Zijn bittere stemming veranderde in een meer optimistische en hij voelde de natuur als een positief medium.
Wat viel de dichter op aan haar moeder?
Volledig antwoord:
In het gedicht wordt gezegd dat terwijl hij naast de dichter in de auto zat, dedichters moeder lag met open mond in slaap te vallen en ze zag er 'grappig uit als die van een lijk'. De dichteres realiseerde zich met hartzeer dat haar moeder eigenlijk net zo oud was als ze eruitzag en nu afhankelijk is van haar kinderen.
