Een plasmide is een klein, cirkelvormig, dubbelstrengs DNA-molecuul dat verschilt van het chromosomale DNA van een cel. Plasmiden komen van nature voor in bacteriële cellen en komen ook voor in sommige eukaryoten. Vaak bieden de genen die in plasmiden worden gedragen, bacteriën genetische voordelen, zoals antibioticaresistentie.
Wat is de beste definitie van een plasmide?
Een plasmide is een klein, vaak cirkelvormig DNA-molecuul dat wordt aangetroffen in bacteriën en andere cellen. Plasmiden zijn gescheiden van het bacteriële chromosoom en repliceren onafhankelijk daarvan. Ze dragen over het algemeen slechts een klein aantal genen, met name enkele die verband houden met antibioticaresistentie.
Wat is plasmide en zijn voorbeeld?
Plasmiden zijn de meest gebruikte vectoren voor het klonen van bacteriën. Deze kloneringsvectoren bevatten een plaats waarmee DNA-fragmenten kunnen worden ingevoegd, bijvoorbeeld een meervoudige kloneringsplaats of polylinker die verschillende algemeen gebruikte restrictieplaatsen heeft waaraan DNA-fragmenten kunnen worden geligeerd.
Waar wordt plasmide voor gebruikt?
Plasmiden zijn de sleutel geweest tot de ontwikkeling van moleculaire biotechnologie. Ze fungeren als transportmiddelen, of vectoren, om vreemd DNA in bacteriën te introduceren. Het gebruik van plasmiden voor het afleveren van DNA begon in de jaren 70, toen DNA van andere organismen voor het eerst werd 'geknipt en geplakt' op specifieke plaatsen binnen het plasmide-DNA.
Wat is een kort antwoord op plasmide?
Plasmiden zijn extra-chromosomaal DNAmoleculen die onafhankelijk van chromosomaal DNA repliceren. Het heeft zijn eigen oorsprong van replicatie. Het draagt veel genen die bacteriën ten goede komen om te overleven. Het bevat antibioticaresistentiegenen. Het wordt gebruikt als vectoren in genetische manipulatie.
