Interlacing biedt volledige verticale details met dezelfde bandbreedte die nodig zou zijn voor een volledige progressieve scan, maar met tweemaal de waargenomen framesnelheid en verversingssnelheid. Om flikkering te voorkomen, gebruikten alle analoge televisie-uitzendingen interliniëring.
Waarom werd interliniëring uitgevonden?
De interlace-methode is ontwikkeld voor TV-uitzendingen omdat de toegewezen bandbreedte voor tv-zenders in de jaren 40 niet voldoende was om 60 volledige frames per seconde te verzenden. Er werd besloten dat interlacing met 60 halve frames visueel beter was dan 30 niet-geïnterlinieerde volledige frames.
Waarom is interliniëring zo slecht?
De nadelen van interlaced scanning zijn dat beweging binnen het frame bewegingsartefacten kan veroorzaken. Dit gebeurt wanneer de beweging zo snel is dat het merkbare verschillen in de posities van de velden veroorzaakt. Een voorbeeld hiervan is dat wanneer je sportevenementen filmt met echt snelle beweging, er veel artefacten kunnen worden gegenereerd.
Waar wordt interlaced gebruikt?
Bij tv-ontvangst en sommige monitoren wordt interlaced scanning gebruikt in een kathodestraalbuisbeeldscherm, of raster. De oneven genummerde regels worden eerst getraceerd, en de even genummerde regels worden daarna getraceerd. We krijgen dan de oneven-veld- en even-veldscans per frame.
Wat is het concept van interliniëring?
Interlacing (ook bekend als interleaving) is een methode voor het coderen van een bitmapafbeelding zodat een persoon die gedeeltelijkontvangen, ziet hij een verslechterde kopie van de hele afbeelding.
