De naam komt van tetra (van het Grieks-"vier van iets") en akkoord (van het Grieks chordon-"snaar" of "noot"). In de oude Griekse muziektheorie betekende tetrachord een segment van de grotere en minder perfecte systemen begrensd door onbeweeglijke tonen (Grieks: ἑστῶτες); de tonen ertussen waren verplaatsbaar (Grieks: κινούμενοι).
Wie heeft het tetrachord uitgevonden?
Dit betekent dat ze allemaal binnen vijf halve tonen of halve stappen van de basisnoot moeten zijn. Tetrachords werden voor het eerst ontwikkeld en gebruikt door de oude Grieken als een manier om perfecte verhoudingen in muziek te vieren, en worden tegenwoordig vaak aangetroffen in jazzmuziek.
Wat is het doel van een tetrachord?
Tetrachords zijn een uitstekende manier om toonladders in hanteerbare brokken te breken. Toonladders zijn heel gemakkelijk te achterhalen als je alleen maar twee tetrachords hoeft te onthouden in plaats van 8 noten.
Is een tetrachord een drieklank?
De vier tetrachords die in hoofdstuk 6 zijn onderzocht, waren allemaal voorbeelden van toegevoegde notentetrachords. Dat wil zeggen, elk tetrachord begon als een drieklank opgebouwd uit drie verschillende noten die bij een toonladder hoorden.
Wat is een harmonisch tetrachord?
Een harmonisch tetrachord is opgebouwd uit een halve stap, gevolgd door een hele+halve stap (of 1½ stap), gevolgd door een halve stap. De hele + halve stap (of 1½ stap of drie halve stappen) klinkt als een kleine terts, hoewel het muzikaal anders wordt gespeld. In harmonische mineur in C is Tetrachord II gebouwd met de noten G, A♭, B en C.
