Denotatie is wanneer je letterlijk meent wat je zegt. Connotatie wordt gemaakt wanneer je iets anders bedoelt, iets dat in eerste instantie verborgen zou kunnen zijn. De connotatieve betekenis van een woord is gebaseerd op implicatie, of gedeelde emotionele associatie met een woord.
Wat is het verschil tussen connotatie en denotatie Kun je een voorbeeld geven?
Denotatie is de standaarddefinitie van een woord, terwijl connotatie het gevoel is dat wordt opgeroepen door een woord. Laten we een ander woord overwegen: korrelig. De definitie van korrelig is "een ruwe textuur hebben". Dus, in letterlijke zin (denotatie), zouden we kunnen zeggen: … Dat is connotatie.
Wat is een voorbeeld van connotatie en denotatie?
Denotatie en connotatie
Terwijl denotatie de letterlijke betekenis van het woord is, is connotatie een gevoel of indirecte betekenis. Bijvoorbeeld: Denotatie: blauw (kleur blauw) Connotatie: blauw (verdrietig voelen)
Hoe gebruik je connotatie en denotatie in een zin?
Voorbeeld 1. Bijvoorbeeld, de denotatie van het woord “blauw” is de kleur blauw, maar de connotatie is “sad”-lees de volgende zin: De bosbes is erg blauw. We begrijpen deze zin door zijn denotatieve betekenis - het beschrijft de letterlijke kleur van de vrucht.
Wat is een connotatievoorbeeld?
Connotatie is het gebruik van een woord om een andere associatie te suggereren dan de letterlijke betekenis ervan, wat bekend staat als denotatie. Blauw is bijvoorbeeldeen kleur, maar het is ook een woord dat wordt gebruikt om een gevoel van verdriet te beschrijven, zoals in: "Ze voelt zich blauw." Connotaties kunnen positief, negatief of neutraal zijn.
