Fossilisatie treedt meestal op bij organismen met harde, benige lichaamsdelen, zoals skeletten, tanden of schelpen. Zachte organismen, zoals wormen, worden zelden gefossiliseerd. Soms kan de kleverige hars van een boom echter versteend raken. Dit wordt gefossiliseerde hars of barnsteen genoemd.
Welke delen van een dier worden gewoonlijk gefossiliseerd?
Bijna alle levende organismen kunnen fossielen achterlaten, maar meestal verstarren alleen de harde delen van planten en dieren. Zachte inwendige organen, spieren en huid vergaan snel en worden zelden bewaard, maar botten en schalen van dieren zijn goede kandidaten voor fossilisatie.
Hoe verstarren dingen?
Fossielen worden op verschillende manieren gevormd, maar de meeste worden gevormd wanneer een plant of dier sterft in een waterige omgeving en wordt begraven in modder en slib. Zachte weefsels ontbinden snel en laten de harde botten of schelpen achter. Na verloop van tijd bouwt sediment zich op en verhardt het tot steen.
Waar komen fossielen het vaakst voor?
Fossielen, de bewaarde overblijfselen van dieren en planten, worden meestal gevonden ingebed in sedimentaire gesteenten. Van de sedimentaire gesteenten komen de meeste fossielen voor in schalie, kalksteen en zandsteen. De aarde bevat drie soorten gesteenten: metamorf, stollingsgesteente en sedimentair gesteente.
Hoe weet je of een fossiel in een steen zit?
Zware en lichtgekleurde objecten zijn echter meestal stenen, zoals vuursteen. Paleontologen onderzoeken ook de oppervlakken vanpotentiële fossielen. Als ze glad zijn en geen echte textuur hebben, zijn het waarschijnlijk stenen. Zelfs als het de vorm heeft van een bot, als het niet de juiste textuur heeft, is het waarschijnlijk een rots.
