De Born-Oppenheimer-benadering is de aanname dat de elektronische beweging en de nucleaire beweging in moleculen kunnen worden gescheiden. … De Born-Oppenheimer (genoemd naar de oorspronkelijke uitvinders, Max Born en Robert Oppenheimer) is gebaseerd op het feit dat kernen duizenden keren zwaarder zijn dan elektronen.
Wat is de basis van de Born-Oppenheimer benadering?
De Born-Oppenheimer-benadering negeert de beweging van de atoomkernen bij het beschrijven van de elektronen in een molecuul. De fysieke basis voor de Born-Oppenheimer benadering is het feit dat de massa van een atoomkern in een molecuul veel groter is dan de massa van een elektron (meer dan 1000 keer).
Waarom gebruiken we de Born-Oppenheimer-benadering?
In computationele moleculaire fysica en vastestoffysica wordt de Born-Oppenheimer-benadering gebruikt om de kwantummechanische beweging van de elektronen te scheiden van de beweging van de kernen. De methode is gebaseerd op de grote massaverhouding van elektronen en kernen.
Wat kunnen we concluderen uit de Born-Oppenheimer-benadering?
De Born-Oppenheimer-benadering is een van de basisconcepten die ten grondslag liggen aan de beschrijving van de kwantumtoestanden van moleculen. Deze benadering maakt het mogelijk om de beweging van de kernen en de beweging van de elektronen te scheiden.
Wat is de betekenis van Born-Oppenheimer-benadering en wanneer breekt deze benadering?naar beneden?
We herhalen dat wanneer twee of meer potentiële energie-oppervlakken elkaar naderen, of zelfs kruisen, de Born-Oppenheimer-benadering mislukt en men moet terugvallen op de gekoppelde vergelijkingen.