Het roept op tot een verlaging van de rentetarieven om het uitgavenniveau tijdens een economische recessie op te krikken. Critici van de theorie stellen dat het de wet van Say negeert, die vraagt om investeringen in kapitaalgoederen voordat enig uitgavenniveau kan worden bereikt, en geen rekening houdt met inflatie of deflatie in prijzen.
Gaat de paradox van zuinigheid altijd gelden?
Dus, hoewel de paradox op mondiaal niveau kan gelden, hoeft hij niet op lokaal of nationaal niveau te gelden: als een land meer spaart, kan dit worden gecompenseerd door handel partners die een grotere hoeveelheid consumeren dan hun eigen productie, d.w.z. als het reddende land de export verhoogt en zijn partners de import verhogen.
Waarom is sparen slecht?
Besparen wordt gezien als schadelijk voor de economische activiteit, omdat het de potentiële vraag naar goederen en diensten verzwakt. Economische activiteit wordt afgebeeld als een circulaire geldstroom. … Als mensen echter minder vertrouwen hebben gekregen in de toekomst, wordt aangenomen dat ze zullen bezuinigen op hun uitgaven en meer geld zullen oppotten.
Hoe verhoudt de paradox van spaarzaamheid zich tot de Grote Depressie?
In tijden van depressie wordt beweerd dat meer besparingen de situatie zullen verslechteren door de vraag verder te verlagen. Hieruit volgt onvermijdelijk dat pogingen van individuen om in hun toekomstige behoeften, d.w.z. pensioen, te voorzien door te sparen hen persoonlijk voordeel kunnen opleveren, maar ten koste gaan van de economie.
Hoe werkt de paradox vanspaarzaamheid van invloed op de economie voor een korte periode?
The Paradox of Thrift is de theorie dat hogere besparingen op korte termijn de besparingen, of liever het vermogen om te sparen, op de lange termijn kunnen verminderen. The Paradox of Thrift komt voort uit het keynesiaanse idee van een geaggregeerde vraaggestuurde economie. Een toename van het spaartempo vermindert het verbruik.