zelfstandig naamwoord, meervoud id·i·o·cies. volkomen zinloos of dwaas gedrag; een domme of dwaze daad, uitspraak, enz.: Al dit gepraat over zombies die ons komen aanvallen is pure idiotie.
Wat betekent idiotie zelfstandig naamwoord?
1: de voorwaarde om erg dom of dwaas te zijn. 2: iets heel doms of dwaas. idiotie. zelfstandig naamwoord. id·i·o·cy | / ˈid-ē-ə-sē
Is idiotie een bijvoeglijk naamwoord?
van, betrekking hebbend op, of kenmerkend voor een idioot. zinloos dwaas of dom: een idiote opmerking.
Welk deel van de spraak is het woord idiotie?
De staat of toestand van een idioot; de kwaliteit van het hebben van een intelligentieniveau ver onder het gemiddelde; mentale retardatie.
Is idiotie een woord?
stu·pid·i·ty. 1. De kwaliteit of toestand van dom zijn.