man·ner·isme. 1. Een onderscheidende gedragskenmerk, vooral een die de aandacht op zichzelf vestigt; een eigenaardigheid.
Wat is de betekenis van maniëristisch?
een gebruikelijke of karakteristieke manier, modus of manier om iets te doen; onderscheidende kwaliteit of stijl, zoals in gedrag of spraak: hij heeft een vervelende manier om met zijn vingers te tikken terwijl hij praat. Ze kopieerden zijn literaire maniertjes, maar misten altijd zijn uitbundigheid.
Is maniëristisch met een hoofdletter?
Counter-Maniera of Counter-Maniera (verschillende capitalized en gedeeltelijk cursief) is een term in de kunstgeschiedenis voor een trend die door sommige kunsthistorici is geïdentificeerd in de 16e-eeuwse Italiaanse schilderkunst die een subcategorie of fase vormt van het maniërisme, de dominante stroming in de Italiaanse kunst tussen ongeveer 1530 en 1590.
Was Michelangelo een maniërist?
In de maniëristische architectuur maakte het renaissance-ideaal van harmonie plaats voor vrijere en fantasievollere ritmes. De beste bekende artiest geassocieerd met de maniëristische stijl is Michelangelo (1475-1564).
Wat wordt bedoeld met maniëristische stijl?
Afgeleid van de Italiaanse maniera, wat simpelweg 'stijl' betekent, wordt maniërisme soms gedefinieerd als de 'stijlvolle stijl' vanwege de nadruk op zelfbewuste kunstgreep in plaats van realistische weergave. … Het maniërisme viel samen met een periode van beroering die werd verscheurd door de Reformatie, de pest en de verwoestende plundering van Rome.
