zelfstandig naamwoord. dagvaarden | / ˈsə-mənz / meervoud dagvaarding.
Is het meervoud van dagvaarding?
Meervoud van dagvaarding. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dagvaarding.
Is er zo'n woord als gedagvaard?
1. Om te verschijnen in of aangifte te doen bij de rechtbank door middel van eendagvaarding: de gedaagde is gedagvaard bij de rechtbank. 2. Om te dienen met een dagvaarding.
Zeg je dagvaarding of dagvaarding?
Hoewel summonsed niet ronduit verkeerd is, is het in het moderne juridische gebruik veel beter om te zeggen dat iemand is gedagvaard om voor de rechtbank te verschijnen. Dagvaarding als werkwoord dateert uit de 17e eeuw.
Waarom is dagvaarding een zelfstandig naamwoord?
zelfstandig naamwoord, meervoud sum·mons·es. een gezaghebbend commando, bericht, of signaal waardoor iemand wordt opgeroepen. een verzoek, eis of oproep om iets te doen: een oproep tot overgave. … een oproep of aanhaling door de autoriteit om voor een rechtbank of gerechtsdeurwaarder te verschijnen.