Een toespeling is een indirecte verwijzing, terwijl een illusie iets is dat onwerkelijk of onjuist is. Elk van de zelfstandige naamwoorden heeft een verwante werkwoordsvorm: allude "om indirect te verwijzen naar," en illude (niet een veel voorkomend woord), wat kan betekenen "misleiden of bedriegen" of "bedriegen". onderworpen aan een illusie.”
Is zinspelen een werkwoord of een zelfstandig naamwoord?
werkwoord (gebruikt zonder object), al·lud·ed, al·lud·ing. terloops of indirect verwijzen; een toespeling maken (meestal gevolgd door naar): Hij zinspeelde vaak op zijn armoede. om een toevallige of indirecte verwijzing te bevatten (meestal gevolgd door naar): De letter verwijst naar iets dat nu vergeten is.
Waarom is allusie een zelfstandig naamwoord?
iets dat wordt gezegd of geschreven dat verwijst naar of verwijst naar een andere persoon of onderwerp op een indirecte manier (=zinspeelt erop) Zijn verklaring werd gezien als een toespeling op de recente politieke onrust. Haar poëzie zit vol obscure literaire toespelingen.
Hoe kun je zinspelen in een zin?
Voorbeelden van 'zinspelen' in een zin zinspelen
- Hij heeft er vaak op gezinspeeld, maar niet het volledige verhaal verteld. …
- Hij zinspeelde ook op iets anders.
- Natuurlijk, hij had een record samengesteld waarin hij zinspeelde op meer dan competentie. …
- Hij zinspeelde ook op 'aanzienlijke neerwaartse druk'.
- Maar hij zinspeelt ook duister op 'andere redenen'.
Is zinspelen en ontwijken hetzelfde?
Allude betekent indirect verwijzen naar iets. … Elude, die deeltdezelfde oorsprong als zinspelen, betekent "ontwijken" of "ontsnappen aan waarneming of begrip". Onthoud dat ontwijken begint met een E, net als ontwijken en ontwijken. Als je toespeling te moeilijk te begrijpen is, kan het je lezer ontgaan.