(transitief), van Oud-Noors væla "klagen", van væ "wee"(zie wee). Van jazzmuzikanten, "om heel goed te spelen", blijkt uit 1955, Amerikaans-Engelse slang (gejammer "uitstekend" wordt bevestigd vanaf 1954). Gerelateerd: jammerde; jammer.
Waar komt het woord jammer vandaan?
Het werkwoord jammer is ook ouder dan het werkwoord walvis. Het gaat terug tot het begin van de 14e eeuw en is van Scandinavische oorsprong, verwant aan Oudnoors vei, wat 'wee' betekent - vandaar dat we de betekenis hebben die kreten van verdriet aanduidt. De vorm van het zelfstandig naamwoord dook op in de 15e eeuw.
Wat voor soort woord wordt er gejammerd?
gejammer gebruikt als zelfstandig naamwoord:
Een luide kreet of kreet. "Ze slaakte een luid, droevig gejammer."
Betekent walvisjacht huilen?
een langdurige, onuitgesproken, treurige kreet uiten, meestal hoog of helder klinkend, zoals bij verdriet of lijden: jammeren van pijn. om treurige geluiden te maken, zoals muziek of de wind. bitter treuren of treuren. Jazz. uitzonderlijk goed presteren.
Wat betekent bijna hetzelfde als jammeren?
sniffed, snauwde. (of snotterde), jankte, jankte.