Osteoporose is operationeel gedefinieerd op basis van botmineraaldichtheid (BMD) beoordeling. Volgens de WHO-criteria wordt osteoporose gedefinieerd als een BMD die 2,5 standaarddeviaties of meer onder de gemiddelde waarde voor jonge gezonde vrouwenligt (een T-score van <-2,5 SD) (1, 6).
Bij wie wordt osteoporose gediagnosticeerd?
Alle vrouwen van 65 jaar en ouder moeten worden gescreend op osteoporose met dual-energy röntgenabsorptiometrie van de heup en de lumbale wervelkolom. Vrouwen jonger dan 65 jaar moeten worden gescreend op osteoporose als het geschatte 10-jarige fractuurrisico gelijk is aan of groter is dan dat van een 65-jarige blanke vrouw zonder risicofactoren.
Wat is het gouden standaardonderzoek voor het diagnosticeren van osteoporose?
Volgens de richtlijnen voor diagnose en behandeling, dual X-ray absorptiometry (DXA) vertegenwoordigt nog steeds de "gouden standaard" voor de diagnose van osteoporose en het voorspellen van het risico op fracturen.
WIE definieert osteoporose en osteopenie?
Zoals gedefinieerd door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), osteoporose is aanwezig wanneer de BMD 2,5 SD of meer onder de gemiddelde waarde voor jonge gezonde vrouwen ligt (een T-score van <-2,5 SD). Een tweede, hogere drempel beschrijft "lage botmassa" of osteopenie als een T-score die tussen −1 en −2,5 SD ligt.
Hoe voorkom je dat osteopenie verergert?
De beste manier om osteopenie te voorkomen is door gezond te leven. Inmet betrekking tot osteopenie omvat preventie het zorgen voor voldoende calciuminname via dieet of supplementen, zorgen voor voldoende vitamine D-inname, niet te veel alcohol drinken (niet meer dan twee drankjes per dag), niet roken en voldoende lichaamsbeweging.
