Bloedonderzoeken dragen meestal niet bij aan de diagnose papiloedeem. Als de diagnose twijfelachtig is, kunnen CBC-telling, bloedsuikerspiegel, angiotensine-converterend enzym, erytrocytsedimentatiesnelheid en syfilis-serologie nuttig zijn om te zoeken naar tekenen van infectieuze, metabole of inflammatoire ziekten.
Hoe diagnosticeer je papiloedeem?
Diagnose. Oogartsen gebruiken een tool genaamd een oftalmoscoop om in de achterkant van de ogen te kijken en papiloedeem te diagnosticeren. Een beeldvormende test, zoals een MRI, kan meer details geven en mogelijk laten zien wat de druk in uw hersenen veroorzaakt. Later kunnen MRI's meten hoe goed de behandeling werkt.
Hoe veroorzaakt een verhoogde ICP papiloedeem?
De oorzaak van hoge ICP en papiloedeem is in deze gevallen waarschijnlijker te wijten aan verminderde CSF-absorptie als gevolg van blokkering van de arachnoïde granulaties door verhoogd CSF-eiwit geproduceerd door deze en andere tumoren. Een soortgelijk mechanisme is mogelijk aan het werk en veroorzaakt papiloedeem bij het Guillain-Barré-syndroom.
Wanneer verwijst u naar papiloedeem?
Als papiloedeem wordt vermoed, moet er onmiddellijk verwezen worden voor neuroimaging en mogelijke lumbaalpunctie, om opkomende oorzaken van bilateraal oedeem van de optische schijf uit te sluiten. Snelle diagnose en evaluatie is essentieel in gevallen van papiloedeem om het gezichtsvermogen van de patiënt en mogelijk zijn leven te redden.
Wat zijn de stadia vanpapiloedeem?
Papilledema kan worden beoordeeld met behulp van de Frisén-schaal, maar blijft als volgt subjectief: Stadium 0 is een normale optische schijf. Fase 1 papiloedeem is een C-vormige halo van schijfoedeem met behoud van de temporale schijf. Stadium 2 papiloedeem is een omtrekshalo van oedeem op de optische schijf.
