Om aerobe ademhaling uit te voeren, heeft een cel zuurstof nodig als de laatste elektronenacceptor.
Wie is de terminale acceptor van elektronen bij aerobe en anaerobe ademhaling?
Terwijl aërobe bacteriën zuurstof gebruiken als de terminale elektronenacceptor, gebruiken anaërobe bacteriën andere substraten als elektronenacceptor, zoals sulfaat, nitraat, CO2, ijzer (III) of zelfs organische verbindingen zoals fumaraat of DMSO. Wat zijn de moleculaire verschillen tussen de twee systemen?
Wat is de uiteindelijke elektronenacceptor tijdens de quizlet over aerobe ademhaling?
De laatste elektronenacceptor bij aërobe ademhaling is moleculaire zuurstof.
Wat is de laatste elektronenacceptor in de ademhaling?
Zuurstof is de laatste elektronenacceptor in deze ademhalingscascade, en de reductie ervan tot water wordt gebruikt als een vehikel om de mitochondriale keten van verbruikte elektronen met lage energie te zuiveren. Het enzym dat dit proces katalyseert, cytochroomoxidase, omspant het mitochondriale membraan.
Waar is de terminale elektronenacceptor?
In de biologie verwijst een terminale elektronenacceptor naar ofwel de laatste verbinding die een elektron ontvangt in een elektronentransportketen, zoals zuurstof tijdens cellulaire ademhaling, of de laatste cofactor die ontvang een elektron binnen het elektronenoverdrachtsdomein van een reactiecentrum tijdens fotosynthese.