Kwik werd gebruikt bij het maken van hoeden om de vezels van de vacht harder te maken en ze efficiënter samen te voegen. De verbinding die werd gebruikt om de vezels te bevochtigen was kwiknitraat Hg(NO₃)₂, en het proces wordt wortelen genoemd. Het produceerde een vilt van superieure kwaliteit, wat op zijn beurt resulteerde in hoeden van hogere kwaliteit.
Wat was het doel van het gebruik van kwik bij het maken van hoeden?
Vóór de zeventiende eeuw werden huid en haar met urine gescheiden, maar Franse hoedenmakers ontdekten dat kwik – eerst in de vorm van kwikurine van hoedenwerkers die kwikchloride consumeerden om syfilis te behandelen, en later in de vorm van de kwikzouten zoals kwiknitraat – maakte de haren …
Wordt kwik nog steeds gebruikt bij het maken van hoeden?
In de 18e en 19e eeuw gebruikten industriële arbeiders een giftige stof, kwiknitraat, als onderdeel van het proces om de vacht van kleine dieren, zoals konijnen, te veranderen in vilt voor hoeden. … In de VS werd het gebruik van kwik bij de productie van vilt uiteindelijk begin jaren veertig verboden.
Wat is de ziekte van Mad Hatter?
Mad Hatter Disease is een vorm van chronische kwikvergiftiging. Afhankelijk van de mate van blootstelling kan het symptomen veroorzaken zoals braken, huiduitslag, tremoren, spiertrekkingen en prikkelbaarheid. De aandoening wordt "gekke hoedenziekte" genoemd omdat het vaak hoedenmakers trof in de 18e tot 20e eeuw.
Wanneer deedhoedenmakers gebruiken kwik?
Tegen 1837 was 'gek als een hoedenmaker' een veelvoorkomend gezegde. Bijna 30 jaar later publiceerde Lewis Carroll Alice in Wonderland, met daarin het nu beroemde Mad Hatter-personage. In de Verenigde Staten bleven hoedenmakers kwik gebruiken tot 1941.
