overgankelijk werkwoord. 1a: oproepen (een gevoel, een handeling, enz.): lach opwekken. b: met opzet een gevecht uitlokken.
Wat is de betekenis van uitgelokt?
werkwoord (gebruikt met object), uitgelokt, uitgelokt. boos maken, woedend maken, ergeren of ergeren. aan te wakkeren, op te wekken of op te roepen (gevoelens, verlangens of activiteit): Het ongeluk veroorzaakte een hartelijke lach. aanzetten tot of stimuleren (een persoon, dier, etc.) tot actie.
Wat is een voorbeeld van provoceren?
De definitie van provoceren is om iets te laten gebeuren, of om te ergeren. Een voorbeeld van provoceren is iemand beledigen totdat ze willen vechten. aanleiding geven tot; brengen. Een miscue die gelach uitlokte; nieuws dat voor veel opschudding zorgde.
Betekent provoceren aanzetten?
synoniemstudie voor aanzetten
Aanzetten, opwekken, uitlokken, ontsteken zijn werkwoorden die aanzetten tot of inspireren van een individu of een groep tot actie of het uiten van een gevoel.
Wat betekent provoceren in de wet?
Volgens de wet is provocatie wanneer een persoon geacht wordt een strafbaar feit te hebben gepleegd, gedeeltelijk vanwege een voorafgaande reeks gebeurtenissen die ertoe kunnen leiden dat een redelijk persoon zijn zelfbeheersing verliest.
