Arabinose is een suiker met vijf koolstofatomen die veel in de natuur voorkomt en kan dienen als enige koolstofbron in veel bacteriën. De eiwitproducten van drie genen (araB, araA en araD) zijn nodig voor de afbraak van arabinose bij leden van de familie Enterobacteriaceae, zoals E. coli en S.
Wat doet arabinose met bacteriën?
Dus wanneer arabinose aanwezig is om het arabinose-operon aan te zetten, wordt GFP geproduceerd en kunnen de bacteriën fluoresceren. Zonder arabinose wordt het GFP-gen niet tot expressie gebracht en is er geen fluorescentie. Dus door de samenstelling van de voedingsstoffen te variëren, kan een onderzoeker bepalen wanneer (en of) bloei optreedt in de getransformeerde bacteriën.
Wat is de rol van arabinose bij bacteriële transformatie?
Arabinose werkt als een allosterische regulator van AraC, en verandert aan welke DNA-plaatsen het bindt en hoe het een dimeer vormt. Onthoud dat arabinose de suiker is die wordt afgebroken door de eiwitten van het AraBAD-operon. Wanneer arabinose wordt toegevoegd aan de omgeving waarin E. coli leeft, bindt het stevig aan AraC.
Waarom wordt arabinose gebruikt?
Gebruik in de biologie
In de synthetische biologie wordt arabinose vaak gebruikt als eenrichtings- of omkeerbare schakelaar voor eiwitexpressie onder de Pbadpromotor in E. coli. Deze aan-schakelaar kan teniet worden gedaan door de aanwezigheid van glucose of worden omgekeerd door de toevoeging van glucose aan het kweekmedium, wat een vorm van katabolietrepressie is.
Hoebeïnvloedt arabinose de genregulatie en expressie in bacteriën?
Wanneer arabinose aanwezig is, araC ontspant de DNA-configuratie zodat transcriptie kan plaatsvinden, maar wanneer dit koolhydraat afwezig is, beperkt hetzelfde eiwit het DNA om zijn vermogen om te binden te verminderen met RNA-polymerase.
