Inflatiefactor variantie meet in hoeverre het gedrag (variantie) van een onafhankelijke variabele wordt beïnvloed, of wordt opgeblazen, door zijn interactie/correlatie met de andere onafhankelijke variabelen. Variantie-inflatiefactoren maken het mogelijk om snel te meten hoeveel een variabele bijdraagt aan de standaardfout in de regressie.
Wat is de variantie-inflatiefactorformule?
Y=β0 + β1 X1 + β 2 X 2 + … + βk Xk + . De resterende term, 1 / (1 − Rj2) is de VIF. Het weerspiegelt alle andere factoren die de onzekerheid in de coëfficiëntschattingen beïnvloeden.
Wat is een acceptabele variantie-inflatiefactor?
De meeste onderzoekspapers beschouwen een VIF (Variance Inflation Factor) > 10 als een indicator van multicollineariteit, maar sommigen kiezen voor een meer conservatieve drempel van 5 of zelfs 2,5.
Welke waarde van VIF geeft multicollineariteit aan?
De variantie-inflatiefactor (VIF)
Waarden van VIF die groter zijn dan 10 worden vaak beschouwd als een indicatie voor multicollineariteit, maar in zwakkere modellen kunnen waarden boven 2,5 een reden tot bezorgdheid.
Wat is een hoge VIF-waarde?
Hoe hoger de waarde, hoe groter de correlatie van de variabele met andere variabelen. Waarden van meer dan 4 of 5 worden soms als matig tot hoog beschouwd, waarbij waarden van 10 of meer als zeerhoog.
