Mondelinge geschiedenissen, kranten- of tijdschriftartikelen, en memoires of autobiografieën zijn voorbeelden van primaire bronnen die na de gebeurtenis of het tijdstip in kwestie zijn gemaakt, maar die uit de eerste hand verhalen bieden.
Waarom is autobiografie een primaire bron?
Ja, een autobiografie is een primaire bron. Auteurs van autobiografieën zijn directe getuigen van de gebeurtenissen en tijd die in de vertelling worden beschreven. … Dit boek, hoewel bewerkt, levert direct bewijs van Anne Franks ervaringen en wordt daarom beschouwd als een primaire bron.
Wat voor soort bron zijn autobiografieën?
Een autobiografie is bijvoorbeeld een primaire bron terwijl een biografie een secundaire bron is. Typische secundaire bronnen zijn: wetenschappelijke tijdschriftartikelen. Gebruik deze en boeken uitsluitend voor het schrijven van literatuurrecensies.
Hoe weet je of de bron primair of secundair is?
Om te bepalen of een bron primair of secundair is, vraag jezelf af:
- Is de bron gemaakt door iemand die direct betrokken is bij de gebeurtenissen die je bestudeert (primair) of door een andere onderzoeker (secundair)?
- Geeft de bron originele informatie (primair) of vat het informatie uit andere bronnen samen (secundair)?
Is een krantenartikel een primaire bron?
Primaire bronnen kunnen zijn: Teksten van wetten en andere originele documenten. Krantenberichten, door verslaggevers die getuige waren van eenevenement of die mensen citeren die dat wel deden. Toespraken, dagboeken, brieven en interviews - wat de betrokkenen zeiden of schreven.