De handeling van het veroordelen of uitspreken van fouten; afkeuring; schuld geven; afkeuring. De handeling van het gerechtelijk veroordelen of schuldig verklaren, ongeschikt voor gebruik of verbeurd verklaren; de daad van verdoemenis tot straf of verbeurdverklaring.
Wat is jouw definitie van het zelfstandig naamwoord veroordeling?
1: kritiek zin 1, afkeuring De nieuwe verordening werd krachtig veroordeeld. 2: de handeling van veroordeling of staat van veroordeling veroordeling van de gevangene veroordeling van het gebouw.
Is veroordeling een bijvoeglijk naamwoord?
Heerlijk uitgescholden. Veroordeeld of veroordeeld tot straf, vernietiging of confiscatie. (van een gebouw) Officieel gemarkeerd als onbewoonbaar.
Wat betekent veroordelen D?
overgankelijk werkwoord. 1: verwerpelijk, verkeerd of slecht verklaren, meestal na afweging van bewijs en zonder voorbehoud een beleid dat algemeen als racistisch wordt veroordeeld. 2a: schuldig verklaren: veroordelen. b: vonnis, onheil veroordeel een gevangene tot de dood.
Is veroordeeld een zelfstandig naamwoord of bijvoeglijk naamwoord?
CONDEMNED (adjective) definitie en synoniemen | Macmillan Dictionary.