Eiwitten ondergaan zowel koude- als warmtedenaturatie, maar koude denaturatie kan vaak niet worden gedetecteerd omdat het optreedt bij temperaturen onder het vriespunt van water. Eiwitten die detecteerbare koude- en warmtedenaturatie ondergaan, leveren een betrouwbare curve van eiwitstabiliteit op.
Wat is koude denaturatie van eiwitten?
Eiwit ontplooiing veroorzaakt door het verwarmen van een eiwitoplossing van kamertemperatuur tot hogere waarden is een bekend fenomeen en wordt eenvoudigweg "thermische denaturatie" genoemd, terwijl het ontvouwen wordt veroorzaakt door het afkoelen van het eiwit van kamertemperatuur naar lagere waarden wordt "koude denaturatie" genoemd.
Denatureert koelen eiwitten?
Iedereen weet dat eiwitten kunnen worden afgebroken door hitte. … Dit fenomeen, koude denaturatie genaamd, is al tientallen jaren bekend, maar is moeilijk waar te nemen omdat afbraak plaatsvindt bij temperaturen die zo laag zijn dat water, het oplosmiddel van de meeste eiwitten, bevriest voordat de temperatuur van koude denaturatie is bereikt.
Bij welke temperatuur denatureert eiwit?
De smelttemperatuur varieert voor verschillende eiwitten, maar temperaturen boven 41°C (105,8°F) verbreken de interacties in veel eiwitten en denatureren ze. Deze temperatuur is niet zo veel hoger dan de normale lichaamstemperatuur (37°C of 98,6°F), dus dit feit laat zien hoe gevaarlijk hoge koorts kan zijn.
Waarom denatureren sommige eiwitten bij lage?temperaturen?
Interactie van polaire groepen in het eiwit met water is temperatuurafhankelijk. … Dit betekent dat de polypeptideketen zich kan ontvouwen bij voldoende lage temperatuur (wanneer er minder energie in het systeem is om die ongunstige interacties in stand te houden), waardoor groepen worden blootgelegd die normaal verborgen zijn in de eiwitstructuur.
