Fief, in de Europese feodale samenleving, de bron van inkomsten van een vazal, in ruil voor diensten van zijn heer. Het leengoed vormde de centrale instelling van de feodale samenleving.
Wat is het verschil tussen leen en vazal?
Een heer was in grote lijnen een edelman die land bezat, een vazal was iemand die het land in bezit kreeg van de heer, en een leen was hoe het land bekend stond. In ruil voor het gebruik van het leengoed en de bescherming van de heer, de vazal zou een soort van dienst aan de heer verlenen.
Hoe kwam een vazal aan een leengoed?
Een leengoed (/fiːf/; Latijn: feudum) was het centrale element van het feodalisme. Het bestond uit erfelijke eigendommen of rechten die door een opperheer werden toegekend aan een vazal die het als trouw (of "tegen betaling") vasthield in ruil voor een vorm van feodale trouw en dienst, gewoonlijk gegeven door de persoonlijke ceremonies van eerbetoon en trouw.
Hadden vazallen leengoederen?
Vassal, in de feodale samenleving, belegde men met een leengoed in ruil voor diensten aan een opperheer. Sommige vazallen hadden geen leengoed en leefden aan het hof van hun heer als zijn huisridders. Bepaalde vazallen die hun leengoed rechtstreeks van de kroon bezaten, waren opperhoofden en vormden de belangrijkste feodale groep, de baronnen.
Wat is een voorbeeld van vazal?
Een voorbeeld van een vazal is een persoon die een deel van het land van een heer heeft gekregen en die zich aan die heer heeft verpand. Een voorbeeld van eenvazal is een ondergeschikte of dienaar. … Een persoon die land bezat van een feodale heer en bescherming ontving in ruil voor eerbetuiging en trouw.
