De praenomen (klassiek Latijn: [prae̯ˈnoːmɛn]; meervoud: praenomina) was een persoonlijke naam gekozen door de ouders van een Romeins kind. Het werd voor het eerst geschonken op de dies lutricus (dag van de lustratie), de achtste dag na de geboorte van een meisje, of de negende dag na de geboorte van een jongen.
Waarom hebben Romeinen 3 namen?
Sommige Romeinen hadden meer dan één cognomen, en in aristocratische families was het niet ongehoord dat individuen er wel drie hadden, waarvan sommige erfelijk en sommige persoonlijk waren. Deze achternamen waren aanvankelijk kenmerkend voor patriciërsfamilies, maar na verloop van tijd werden cognomina ook door de plebejers verworven.
Wat was de meest voorkomende Romeinse naam?
De meest populaire Romeinse namen waren Appius, Aulus, Caeso, Decimus, Gaius, Gnaeus, Lucius, Mamercus, Manius, Marcus, Numerius, Publius, Quintus, Servius, Sextus, Spurius, Titus en Tiberius. Deze namen zijn geworteld in erfgoed en geschiedenis.
Wat was de betekenis van de nomen?
De nomen was een essentieel element van de Romeinse nomenclatuur in de Romeinse geschiedenis, hoewel het nut ervan als onderscheidend element snel afnam na de Constitutio Antoniniana, die de nomen "Aurelius" effectief toekende aan grote aantallen nieuw stemgerechtigde burgers.
Hadden de oude Romeinen achternamen?
Hadden Romeinen achternamen? Ja,Romeinen hadden achternaam. Het Romeinse naamsysteem is zeer uniek met een voornaam, familienaam en een extra naam. De laatste namen kwamen het meest voor bij de Romeinen van lagere rangen die dubbele achternamen hadden.
