: met een magnetische permeabiliteit die kleiner is dan die van een vacuüm: licht afgestoten door een magneet.
Wat bedoelen we met diamagnetisme?
/ (ˌdaɪəˈmæɡnɪˌtɪzəm) / zelfstandig naamwoord. het fenomeen dat wordt vertoond door stoffen met een relatieve permeabiliteit van minder dan één en een negatieve gevoeligheid. Het wordt veroorzaakt door de orbitale beweging van elektronen in de atomen van het materiaal en wordt niet beïnvloed door temperatuur. Vergelijk ferromagnetisme, paramagnetisme.
Wat is diamagnetisme met voorbeeld?
Diamagnetische materialen zijn die materialen waarin alle elektronen gepaard zijn en geen elektronen vrij beschikbaar zijn. Bijvoorbeeld hout, koper, goud, bismut, kwik, zilver, lood, neon, water, enz. Supergeleiders zijn de perfecte diamagnetische materialen omdat ze al het externe magnetische veld verdrijven.
Waar wordt diamagnetisme voor gebruikt?
Supergeleidende magneten zijn de belangrijkste elementen van de meeste magnetic resonance imaging (MRI)-systemen en behoren tot de belangrijkste toepassingen van diamagnetisme. Bismut, dat in wapens wordt gebruikt, vertoont het sterkste diamagnetisme. Bismut kan worden omgesmolten en gevormd om alle diamagnetische eigenschappen efficiënt vast te leggen.
Wat is diamagnetisch en paramagnetisch?
Als twee elektronen in een orbitaal aan elkaar zijn gekoppeld, of als hun totale spin 0 is, zijn het diamagnetische elektronen. Atomen met alle diamagnetische elektronen worden diamagnetisch genoemdatomen. Een paramagnetisch elektron is een ongepaard elektron. Een atoom wordt als paramagnetisch beschouwd als zelfs maar één orbitaal een netto spin heeft.
