Ziggurat, piramidevormige getrapte tempeltoren die een architectonische en religieuze structuur is die kenmerkend is voor de grote steden van Mesopotamië (nu voornamelijk in Irak) van ongeveer 2200 tot 500 vce.
Van wie was de ziggurat thuis?
De Grote Ziggurat werd gebouwd als een plaats van aanbidding, opgedragen aan de maangod Nanna in de Sumerische stad Ur in het oude Mesopotamië. Vandaag de dag, na meer dan 4.000 jaar, is de ziggurat in grote delen nog steeds goed bewaard gebleven als het enige belangrijke overblijfsel van Ur in het huidige Zuid-Irak.
Waar was de eerste ziggurat?
De Sialk ziggurat, in Kashan, Iran, is een van de oudst bekende ziggurats, die dateert uit het begin van het 3e millennium BCE. Ziggurat-ontwerpen varieerden van eenvoudige basissen waarop een tempel stond, tot wonderen van wiskunde en constructie die verschillende terrasvormige verhalen overspannen en werden bekroond met een tempel.
Wie woonde er in de ziggurat?
In het centrum van elke stad was de Ziggurat. De Ziggurat was een tempel. De oude Sumeriërs geloofden dat hun goden in de lucht leefden. Om de goden beter te laten horen, moest je dichter bij ze komen.
Wat waren ziggurats en waar bevonden ze zich meestal?
Een Ziggurat was een plaats van aanbidding gebouwd op vele niveaus met trappen eromheen. Ziggurats bevonden zich meestal in het centrum van Mesopotamische steden en na 2000 voor Christus waren ze te vinden in de meeste vandie steden. Het waren opmerkelijke bouwwerken, meestal gemaakt van miljoenen in de zon gedroogde modderstenen.