Ferredoxines zijn kleine eiwitten die ijzer- en zwavelatomen bevatten, georganiseerd als ijzer-zwavelclusters. Deze biologische "condensatoren" kunnen elektronen opnemen of ontladen, met als effect een verandering in de oxidatietoestand van de ijzeratomen tussen +2 en +3.
Waar wordt ferredoxine gevonden?
Ferredoxines zijn niet-heem-ijzerbevattende eiwitten en worden voornamelijk aangetroffen in anaërobe bacteriën en in chloroplasten (11). De eerste isolatie was van Clostridium pasteurianum en de eigenlijke naam werd omstreeks 1962 geïntroduceerd (63).
Wat gebeurt er in ferredoxine?
Ferredoxine is een klein, ijzerbevattend eiwit dat fungeert als de elektronenacceptor die is geassocieerd met Fotosysteem I bij fotosynthese. Het accepteert een elektron en wordt gereduceerd, waardoor het de capaciteit heeft om die elektronen door te geven als onderdeel van het elektronentransportproces.
Wat is de rol van ferredoxine bij fotosynthese?
De plant-type ferredoxins (Fds) zijn de [2Fe-2S]-eiwitten die voornamelijk functioneren bij fotosynthese; ze transfer elektronen van fotogereduceerd fotosysteem I naar ferredoxine NADP(+)-reductase waarin NADPH wordt geproduceerd voor CO(2)-assimilatie.
Is ferredoxine een cofactor?
Het heeft een flavine-cofactor, FAD . Dit enzym behoort tot de familie van oxidoreductasen, die ijzer-zwavel-eiwitten gebruiken als elektronendonoren en NAD+ of NADP+ als elektronenacceptoren. dit enzymneemt deel aan fotosynthese.
