Bijtende metaal is een traditie Tijdens de Californische goudkoorts aan het einde van de 19e eeuw, mensen bijten in goud om te testen of het echt was. De theorie was dat puur goud een zacht, kneedbaar metaal is. Als een beet inkepingen op het metaal achterliet, was het hoogstwaarschijnlijk echt. Als dat niet zo was, zou je een tand kunnen breken.
Waarom bijten de winnaars op de gouden medaille?
Echt goud is zachter dan menselijke tanden en zou daarom volgens CNN een merkteken achterlaten als het wordt gebeten. Wanneer een Olympisch kampioen op hun medaille bijt, ze bijten niet op massief goud. Ze zijn puur zilver met ongeveer zes gram vergulding. Zilveren medailles zijn puur zilver en bronzen medailles zijn eigenlijk rood koper.
Waarom bijten mensen in goud?
In de traditionele zin is metaalbijten belangrijk, en mensen zouden op goud en andere edele metalen bijten om de authenticiteit van het edelmetaal te testen. Met de zachtheid van puur goud, zal het erop bijten een merkbaar merkteken achterlaten, wat betekent dat de medaille van puur goud is gemaakt als het gemakkelijk is om erop te bijten.
Zijn de gouden medailles echt goud?
Alles wat blinkt is geen goud, en hetzelfde geldt voor Olympische gouden medailles, die in feite voor minstens 92,5% zilver zijn. Maar die glanzende, vergulde gouden buitenkant is echt goud en alle gouden medailles moeten ten minste zes gram goud bevatten.
Heeft iemand zijn gouden medaille verkocht?
“Dat gezegd hebbende, het komt niet vaak voor dat je leeftatleten die hun medailles verkopen. … Olympiërs lossen af en toe hun medailles uit naam van liefdadigheid: de Amerikaanse zwemkampioen Anthony Ervin veilde zijn goud, van de 2000 Sydney Games, in 2004 en schonk de $ 17, 101 aan de Indiase tsunami-slachtoffers.
