Magnetische permeabiliteit, relatieve toename of afname van het resulterende magnetische veld in een materiaal in vergelijking met het magnetiserende veld waarin het gegeven materiaal zich bevindt; of de eigenschap van een materiaal dat gelijk is aan de magnetische fluxdichtheid B die in het materiaal tot stand wordt gebracht door een magnetisch veld gedeeld door …
Wat is magnetische permeabiliteit?
Magnetische permeabiliteit wordt gedefinieerd als de verhouding van de magnetische inductie tot de magnetische intensiteit. Het is een scalaire grootheid en wordt aangeduid met het symbool μ. Magnetische permeabiliteit helpt ons de weerstand van een materiaal tegen het magnetische veld te meten of de mate te meten waarin het magnetische veld door een materiaal kan dringen.
Wat betekent permeabiliteit?
Permeabiliteit is de kwaliteit of staat van permeabel zijn-kan worden gepenetreerd of doorgelaten, in het bijzonder door een vloeistof of gas. Het werkwoord doordringen betekent doordringen, er doorheen gaan en vaak wijdverspreid worden door iets heen.
Hoe bereken je magnetische permeabiliteit?
Magnetische permeabiliteit wordt weergegeven als μ (het wordt uitgesproken als mu) en kan worden uitgedrukt als μ=B/H, waarbij B de magnetische fluxdichtheid is die een maat voor het werkelijke magnetische veld in een materiaal en wordt beschouwd als een concentratie van magnetische veldlijnen of magnetische flux per oppervlakte-eenheid van de dwarsdoorsnede.
Wat wordt bedoeld met doorlaatbaarheid van materiaal?
Permeabiliteit is eenmeting van hoe gemakkelijk magnetische krachtlijnen door een materiaal kunnen gaan. De permeabiliteit van een materiaal wordt gedefinieerd als de evenredigheidsconstante tussen de magnetische fluxdichtheid en het magnetische veld.
