Extracellulaire vloeistof, in de biologie, lichaamsvloeistof die niet in cellen zit. Het wordt aangetroffen in blood, in lymfe, in lichaamsholten bekleed met sereus (vochtafstotend) membraan, in de holtes en kanalen van de hersenen en het ruggenmerg, en in spieren en andere tissues.
Waar bevinden zich intracellulaire en extracellulaire vloeistoffen?
De intracellulaire vloeistof is de vloeistof in cellen. De extracellulaire vloeistof - de vloeistof buiten de cellen - is verdeeld in die in het bloed en die buiten het bloed; de laatste vloeistof staat bekend als de interstitiële vloeistof.
Wat bevindt zich in extracellulaire vloeistof?
De extracellulaire vloeistof is op zijn beurt samengesteld uit bloedplasma, interstitiële vloeistof, lymfe en transcellulaire vloeistof (bijv. hersenvocht, gewrichtsvocht, kamerwater, sereus vocht, darmvocht vloeistof, enz.). De interstitiële vloeistof en het bloedplasma zijn de belangrijkste componenten van de extracellulaire vloeistof.
Wat zijn voorbeelden van extracellulair vocht?
Voorbeelden van deze vloeistof zijn cerebrospinale vloeistof, kamerwater in het oog, sereuze vloeistof in de sereuze membranen die de lichaamsholten bekleden, perilymfe en endolymfe in het binnenoor, en gewrichtsvloeistof. Door de verschillende locaties van transcellulaire vloeistof verandert de samenstelling drastisch.
Waar bevindt zich de meeste extracellulaire vloeistof?
Het grootste deel van de extracellulaire vloeistof bevindt zich in deinterstitium. De normale beweging van vloeistof tussen deze compartimenten wordt bepaald door de permeabiliteit van het specifieke weefselmembraan en de concentratie van moleculen die zich over de membraanbarrière bevinden. De compartimenten bevatten allemaal opgeloste stoffen opgelost in water.
