verrukkelijk (bijvoeglijk naamwoord) c. 1400, "verrukkelijk voor een van de zintuigen, zeer aangenaam", van Oud-Frans verrukkelijk verrukkelijk en rechtstreeks van het Latijnse delectabilis "delightful", van delectare "naar verleiden, verrukken, charmeren, alstublieft, " frequentative of delicere "verleiden" (zie heerlijk).
Wat betekent het als iemand je verrukkelijk noemt?
bijvoeglijk naamwoord. heerlijk; zeer aangenaam; plezierig: een verrukkelijke geestigheid. heerlijk: een heerlijk diner.
Wat is de betekenis van verrukkelijk?
1: zeer aangenaam: heerlijk een verrukkelijke melodie. 2: heerlijk een verrukkelijke ma altijd.
Wat is de oorsprong van het woord heerlijk?
verscheen voor het eerst in het Engels in de vroege jaren 1800, heerlijk is een woord om van te watertanden dat wordt gebruikt om te beschrijven wat heerlijk en verrukkelijk is. … (Sprekers van het Middelengels leenden weelderig van het Latijnse adjectief sumptuousus, een afleiding van het Latijnse zelfstandig naamwoord sumptus, dat "kosten" of "kosten" betekent.
Is heerlijk een slecht woord?
adjectief Slang Nice; bijzonder; kieskeurig; uitstekend; prima.